Kontakt ze świetlistą energią

Jakiś czas temu w moje ręce wpadła relacja człowieka, który opisał bardzo ciekawe zdarzenie. Pisał, iż od najmłodszych lat interesują go niezwykłe i niepojęte zjawiska. Nie jest to typowe spotkanie z UFO i obcymi, stykamy się tu raczej z czymś innym. Moim zdaniem ta sprawa wygląda, jakby żywcem została wyjęta ze słynnego archiwum X. Oczywiście ocenę, jak zwykle, pozostawiam Wam, drodzy czytelnicy.

Zdarzenie miało miejsce kilkanaście lat temu w miejscowości (nazwa zastrzeĹźona) leżącej w okolicach Szczecina. Janusz, autor tej relacji, wybrał się w te okolice na urlop. Jak opisuje, stojąc przed domem usłyszał, jak KTOŚ woła go po imieniu. Ta sytuacja zdumiała go, poniewaĹź w okolicy nie było Ĺźywego ducha. To powtĂłrzyło się jeszcze kilkakrotnie, po chwili tajemniczy głos powiedział: "Janusz tutaj jestem-idĹş do tego starego domu...".  Janusz spełnił prośbę i skierował się w stronę starego, opuszczonego domu. Gdy był juĹź w jego wnętrzu, zapytał sam siebie: "po co ja tu przyszedłem?". Nagle "coś" zaczęło mĂłwić, aby zszedł do piwnicy.

W tym momencie Janusz powiedział na głos, Ĺźe tam nie wejdzie. "Nikt nie wie, Ĺźe tu jestem, jak mi się coś stanie nie będą mnie tu szukać". Niespodziewanie w całym pomieszczeniu zrobiło się ciemno i tak duszno, Ĺźe Janusz poczuł  ucisk na klatkę piersiową. Tajemniczy głos z duĹźo większym natężeniem rzekł: "wejdĹş, wejdĹş tam, co ci szkodzi, wejdĹş, tam wejdĹş". Jednocześnie "coś" nakazywało mu, aby natychmiast opuścił ten dom, więc szybko z niego wyszedł. Na zewnątrz było coś naprawdę niepojętego, ujrzał przed sobą jakieś skupisko bardzo jasnego białego światła. "To była jakby kula, była jaśniejsza od świecącego nade mną słońca". Janusz stwierdza, iĹź patrząc na tą kulę, czuł emanującą z niej miłość, to było coś zdumiewającego. Z tej jasności wydobywał się głos, ktĂłry mĂłwił: "ty wrĂłcisz tu, ale na razie nie jesteś gotĂłw", Janusz jednakĹźe nie miał zamiaru tam wracać. Głos jednak powtĂłrzył to i dodał, iĹź powrĂłci on w to miejsce za parę lat. Jasność zaczęła powoli blednąć i po chwili zniknęła całkowicie.

I jak sądzicie, Janusz wrócił tam? Otóż, ku jego zdziwieniu znalazł się w tym miejscu pięć lat później. Ale o tym przy innej okazji... Mogę powiedzieć tylko, że w tej chwili człowiek ten jest już gotowy na spotkanie z niepojętym.

Marcin Mizera